9 Ocak 2010 Cumartesi

keşke


hayatında hiç keşke demeyen insanları anlamak istemiyorum...

yok, etiket değil bu; keşke denmeli!
keşke demeli insan!

yan olmalı eşdeğeri ile;


Eşdeğeriyle yan yana yürürken
Cehennem sokağında birey olmak,

Ve en inceldikten sonra
İlkel sözcüklerle konuşmak seninle.


Saat beş nalburları pencerelerden

Madeni paralar gösteriyorlar,

Yalnızlığı soruyorlar, yalnızlık,

Bir ovanın düz oluşu gibi bir şey.


Hiçbir şeyim yok akıp giden sokaktan başka

Keşke yalnız bunun için sevseydim seni.
.........................

evet bir doğum günü olmamalıdır insanın,
doğmuş olmanın verdiği ağırlığı,
kaldırmak için uğraşmalıdır belki de!

bir iddia sonucu,
bitişik olan 'y' harfini bağışlamalıdır belki de!

geleneğe karşı olmalıdır;
ama en derininden gelenek ile yoğurmalıdır sözcüklerini belki de!

san-malıdır belki de!
yoksul olmalıdır, geceleri çok kısadır,
dört nala sevişmek lazımdır belki de!........

bir kere öpüşlerinde ikinin hatırının kalmasına üzülmelidir,
iki kere öperse üçün boynu bükülmelidir;

hiç öpmemeliydi belki de ya da hep öpmeliydi!....

her şeye rağmen,
sonrası iyilik güzellik demelidir belki de!
sonrası iyilik güzellik...