köprüdeydim; alttan su akmıyordu, demir yığınları gözden kayboluyordu...
köprünün tam ortasında, kendime bir yer edindim, tırmandım korkuluklarına, oturdum, ayaklarımı salladım korkuluklardan aşağıya...
demir yığınları akıyordu bedenimin altından;
gecenin sessizliğini delercesine, kimseye hesap vermeden...
yer çekimini bekledim durdum öylece, yoktu!
