4 Temmuz'da Dream Theater geldi İstanbul semalarına; her şey hazır, plan program tamam, Cihan ve ben gidiyoruz....Yeahhhh....Sonra ne oluyor peki? ee tabi tahminin doğru; iş-güç zorunluluğu ve ben tüm hayallerimi almışım koltuğumun altına, Cihan'ı uğurluyorum tek başına koca İstanbul'a...Yazık korkar orda o bensiz, napcaksın Cihan orda (:
Hahaha şaka bi yana ama gerçekten bu yıl beni çok üzen bir olaydı bu Dream konserini kaçırmak..Neyse ki canım dostum benim kulağımı doldurdu (: ee hazır İstanbul'a gitmiş ben sipariş vermezsem ölürüm vallahi, ayy kaşıntı tutar bir yerlerimi heheh(:
Cihan bu sana: benim için bulunmaz bir değere sahip o kare kutuyu bana ulaştırdığın için sana minnettarım canım arkadaşım...ve ve ve BADEM EZMESİ(:
Var mı böyle bir güzellik dünyada soruyorum sana? Ay hayır ne sorcam ya, sevmeyebilirsin BADEM EZMESİ'ni çok normal (dicem ama değil(: ) Neyse bu akşam Cihancım ulaştırdı bana ezmelerimi ve ve ben tabi yarısını yolda mideme indirmişim vallahi bak farkında değilim..Eve gelince karnımın gurultularından anladım ve kutunun yarısını boş görünce "ahanda!" dedim "kızım naptın sen?" ama malesef artık çok geçti...
Şimdi ezmelerimin eşsiz güzelliklerini huzurlarınıza sunuyorum efendim (ee tabi kutunun yarısı midemde aslında daha çoktu ..) Bu arada ezmelerimin yanındaki de benim vak vak...kendisi aslında kumbaradır, ama benim odamda vak vakım olarak yer almakta...ıhım ıhım şey cebimde çok para durmaz da, anı yaşa :P
