resmen ayların yorgunluğunu atmış bulunmaktadır şu bünye(:
pazar gününün sonunda "yeter ya bırakın beni ben gidiyorum..." dedikten sonra, kendimi Olimpos otobüsünde buldum.kafa iyi, öykü iyi, ne işim var ki yollarda, git uyu dinlen...
olmazzz!
aman iyi ki "olmaz" demişim.
Olimpos'taki sel felaketinden sonra çok merak ediyordum o huzur dolu yuvayı, gittim merakımı da gidermiş oldum. biraz hüzünle ama büyük huzurla döndüm.
eşsiz maviliğim, dere yatağı ile birleşince eşsiz kahverengiye dönüşmüştü; üzerinde uzanıp yıldızları burnumun dibinde seyreylediğim çakıl sahilim de haliyle denizle buluşmuştu, bunu görmek içimi biraz acıttı ama yapacak bir şey yoktu...
bol bol fotoğraf çekerken sevgili 450d'ciğim de bana oyununu oynadı, tükendi ):
ama olsun elimizde sabah yağan yağmurdan kalma birkaç yeşillikle, içimizde getirdiğimiz sonsuz güzelliklerle döndük yuvaya...
ben yalnızlığı seviyorum arkadaş...
şimdi hazırım!
i'm hopeful, in spite of everything (:
........................................
photo(s): mavi kuş
